Son Cüret
Şişli’deki üç katlı pembe binanın perdeleri sıkı sıkıya kapalıydı.Gaz lambasının cılız ışığı, odayı hayal meyal aydınlatıyordu.Altı kişiydiler.Üzerine harita yayılmış masanın etrafında, ayaktaydılar. Talihsiz bir kuşağın çocuklarıydılar.Hayat onları hep mecbur bırakmıştı.Bıyıkları terlediğinden beri neredeyse…